Lekarz to osoba obca dla pacjenta – czy jednak świadomość, że w naszą intymność zagłębia się ktoś nieznajomy jest czynnikiem łagodzącym stres, czy też wręcz przeciwnie – zaostrzającym? Przez wzgląd na charakter wykonywanego przez niego zawodu ogromna liczba kobiet obawia się swojej pierwszej wizyty, a niektóre odkładają ją zdecydowanie za długo. Tymczasem wystarczy zasięgnąć porady, zapytać znajomej bądź… zapoznać się z poniższym tekstem i skorzystać z zawartych w nim informacji.

Konkretny problem

Niektóre kobiety na swoją pierwszą wizytę wybierają się tylko dlatego, że mają ku temu pewien powód. Może być to zamiar rozpoczęcia współżycia seksualnego czy też pewne dolegliwości natury kobiecej (na przykład pieczenie pochwy, niepokojące upławy). Wystarczającą przyczyną tego, że dana pani zdecydowała się na wizytę w gabinecie lekarskim, powinna być po prostu pierwsza miesiączka. Wówczas najlepszym momentem na spotkanie z ginekologiem będzie czas pomiędzy miesiączką a połową cyklu. Dzięki temu lekarz będzie w stanie jak najdokładniej zbadać szyjkę macicy bądź, ewentualnie, wykonać badanie cytologiczne. Dla kobiet i dziewcząt przygotowujących się do pierwszej wizyty ogromne znaczenie ma depilacja – jedne postanawiają golić włoski po to, by poprawić swój wygląd, inne zaś robią to dla wygody badającego je lekarza. Jeżeli nie wiesz, czy powinnaś ogolić miejsca intymne to zastanów się – czy będę się wówczas czuła bardziej komfortowo? Jeżeli odpowiedź brzmi tak, to bez wątpienia powinnaś wziąć w rękę maszynkę i piankę.

Przygotowanie do badania

Udając się na wizytę do ginekologa zadbaj o to, by nic Ci nie przeszkadzało. Weź pod uwagę, że będziesz musiała rozebrać się od pasa w dół. By było to dla Ciebie jak najmniej krępujące, ubierz dłuższą tunikę lub sukienkę, które zasłonią Twoje miejsca intymne w momencie przechodzenia z pomieszczenia do przebierania do gabinetu lekarskiego. Górna część Twojego ubrania powinna być łatwo rozpinana, by umożliwić lekarzowi zbadanie piersi, bez konieczności podciągania ubrania do góry. Tylko w niektórych gabinetach dostępne są jednorazowe fartuszki. Pamiętaj o tym, by tuż przed badaniem nie przemywać okolic intymnych specjalnymi środkami higienicznymi. Zmieniają one bowiem nieco obraz ewentualnych infekcji lub zakażeń w obrębie pochwy czy warg sromowych.

Przebieg badania

Przed samym badaniem lekarz zadaje kilka pytań o podstawowe dane. Przede wszystkim interesują go daty – naszej pierwszej oraz ostatniej miesiączki, a także wszystkie informacje odnośnie przebiegu całego cyklu. Zapyta o długość jego trwania, o to czy miesiączki występują regularnie, czy też istnieją między nimi znaczące różnice. Zainteresuje się charakterem krwawienia (czy jest ono rzadkie czy obfite) a także tym, czy w innych dniach cyklu nie występują pojedyncze plamienia. Na pewno zada pytania o przebyte już schorzenia, zabiegi oraz operacje tyczące się narządów intymnych, a także o to, czy obecnie kobieta nie odczuwa żadnych związanych z nimi dolegliwości. Ostatnią interesującą go kwestią będzie aktywność seksualna. Po wywiadzie, przeprowadzone zostanie badanie zewnętrzne. Lekarz dotykając powłok brzusznych sprawdzi, czy w tym obrębie nie występują żadne anomalie ani nieprawidłowości. Najważniejszym etapem jest jednak badanie ginekologiczne (przeprowadzane na specjalnym fotelu, umożliwiającym dokładne obejrzenie kanału rodnego). Badanie to inaczej wygląda u dziewic, a inaczej u kobiet które przeszły już inicjację seksualną. Dziewice często są badane przez odbyt bądź wykonywane jest u nich jedynie badanie zewnętrzne i USG. Istnieje bowiem ryzyko przebicia błony dziewiczej podczas badania, gdyż częściowo zamyka ona wejście do pochwy. Kobietę po inicjacji lekarz bada specjalnym wziernikiem, rozchylającym ściany pochwy i umożliwiającym pełną ocenę stanu fizycznego kanału rodnego. Lekarz może łatwo pobrać także materiał do badania cytologicznego. Oczywiście również w przypadku kobiet mających już doświadczenie seksualne możliwe jest wykonanie USG zamiast badania na fotelu.